Yazar Erkan Aksu

   ESARET 4 Anne ve babam aklımdan hiç çıkmıyor. Bazen kötü düşünceler karabasan gibi üzerime çöküyor ve başlarının belada olabileceği korkusu tüm bedenimi sarıyordu. Neden gelip kurtarmadıklarına bir türlü anlam veremiyordum. - Kırmızı Eldivenin bir sınavı mı acaba ? Neden olmasın? Daha önce bizi defalarca kez türlü sınavlardan geçirmişlerdi. “ Bir sınav beş yıl sürmez her halde" diyerek kendi fikrimi çürütüyorum.   Kendi kendime    düşünürken, yemek sireni karganın çirkin sesi gibi çaldı. Koğuş kapılar otomatik açılıyordu.   Koğuştan çıkarken, Buse ile karşılaştık. Kızlar katında on yedi kız kalıyordu.    Melek, Buse haricinde, Merve ve Tuğçe de bizimle hapse alınmıştı. Kızlarla beraber  merdivenlerden inerken, arkamızdan psikopatlığıyla ün kazanmış Naz geliyordu. Naz neredeyse benim kadar psikopattı. Aşırı acımasız ve gaddardı. Naz çıplak elle iki kişi boğarak öldürmüştü.   Ben, Elfida Arslan olduğum için ondan korkmuyordum ama aynı şeyi diğer kızlar için söylemem pek mümkün de

   ESARET 3 Baş gardiyan Alişir, Huruza'nın verdiği emri  yerine getirmek için telaşlı bir şekil de düşünmeye başladı. Kısa bir düşünmenin ardından gardiyanlar arasında Teoman’ın bu işi yapabileceğine karar verdi. Çünkü Teoman gardiyanlar arasında en acımasız ve gaddar olanıydı. Telsizle yanına gelmesini emretti. Teoman, benim sırtına copla vuran şerefsiz    gardiyandı. Telsizden çağrılma emrini alan Teoman kısa sürede baş gardiyan Alişir'in odasına gitti.   Alişir elinde ki fotoğrafı Teoman gösterdi. Bu kızın bildim mi? İşini bitir. İntihar süsü ver. Yap bu işi ömrün boyunca çalışmana gerek kalmayacak kadar paran olsun. Al bu da avansın" diyerek masanın üzerine bir deste para koydu.   Teoman masanın üzerinde ki paraları eliyle okşadıktan sonra, "Büyük bir keyifle yapacağıma emin olabilirsiniz." diyerek paraları cebine koymaya başladı.   -Ben hücreye girmesi için bir yol bulurum. Zaten biz bir şey yapmasak bile o kendini hücreye atacak bir yol bulur. Sen de hücre

   ESARET 2 50 numaralı koğuşta Ateş'in yanında     Afgan Sado kalıyordu. Afgan Sado Afganistanlı olmasına rağmen bizden biri gibi. Bozuk Türkçe’ si çekik gözleri siyah koyu merinos gibi kıvırcık saçları minyon tipi ile çok komik bir görüntüsü vardı. Yalnız hayran kalınacak bir cesareti vardı. Sevdikleri için hiç düşünmeden ölüme gözü kapalı giderdi.   Onların hemen solundaki 49 numaralı      koğuşta Melek’in sevgilisi, çocuğunun babası Beton Uğur ve Şizofren yazar Halit kalıyordu. Beton Uğur'un aksine Halit daha zayıf ve çelimsiz denebilecek bir vücuda sahipti. Halit' in yüzünde gülü andıran bir doğum lekesi vardı.  51 numaralı koğuşta ise  Kılıç ve Ayı Memo kalıyordu. Ayı Memo ne kadar kıllı ve göbekli ise Kılıç'ta o kadar kılsız ve kaslıydı. Kılıç sürekli kaslarını formda tutmak için spor yapar şekilli kaslarıyla hava atar, Ayı Memo ise göbeğini büyütebilmek için adeta çöp öğütme makinası gibi ne bulsa yerdi. Aslında sizler onları çok iyi tanıyorsunuz ama ben yine de

  KRL ESARET 1.BÖLÜM   Umudunuz varsa, yaşamak için sebebiniz vardır. Ben Elfida Arslan. Aziz ve Sıla Arslan'ın kızıyım. Kırmızı Eldiven örgütünün liderliğini  yapmış  iki yüce şahsiyetin kızıyım. Her ne kadar onları uzun süredir görmemiş olsam da bir yerlerde yaşadıklarını ve bir gün geri geleceklerini biliyorum.   Benim buzdan daha soğuk ve sert kalbimi eritip ona dokunabilen Ateş'in suyuyum. Ruh halim saçlarım gibi işlenmemiş kömür karası.   Doğuştan acımasız yetiştirildim. İçimde  olmayan acıma duygusunu yansıtan çatık kaşlarım,    beni tanımayanlarda ürkütücü bir izlenim bırakır. Beni tanıyanlar bana dokunulmayacağını bilirler çünkü bedenim benim özelim, hiç kimsenin ona dokunmasına izin vermem. Vücudumun her hangi bir yerine  dokunulması beni deli ettiği gibi dokunanı da yaralar. Ruhsal yaralardan söz etmiyorum. Fiziki yaralardan bahsediyorum.)   Acılarımı başka acılar tadarak unutmaya çalışan mazoşist kişiliğimin yanı sıra sadistçe acı çektirmekten büyük keyif alan    ya